Henryk Ziętek, urodzony 26 grudnia 1923 roku w Czeladzi, to postać o wyrazistym tle zawodowym oraz politycznym. Przez całe swoje życie był zaangażowany w różnorodne dziedziny, w tym jako hutnik i cieśla górniczy.
Warto podkreślić, że Ziętek był również aktywnym działaczem komunistycznym, co miało duży wpływ na jego późniejszą działalność polityczną. W trakcie swojej kariery politycznej pełnił obowiązki posła na Sejm PRL w IV kadencji, co jest znaczącym osiągnięciem w jego życiorysie.
Odszedł z tego świata 6 lipca 2005 roku, pozostawiając po sobie trwały ślad w historii regionu oraz wśród osób, które miały okazję z nim współpracować.
Życiorys
Henryk Ziętek był postacią złożoną, której życie naznaczone było trudnymi doświadczeniami oraz zaangażowaniem w życie społeczne. Ukończył szkołę podstawową w Gdyni i rozpoczął naukę zawodu rymarza w szkole zawodowej, jednak nie zdołał jej ukończyć z powodu wywiezienia na roboty do Niemiec. Udało mu się uciec w grudniu 1940 roku do okupowanej Polski, gdzie do 1942 roku pracował dorywczo. Następnie podjął zatrudnienie w Hucie „Będzin”, gdzie związał się z ruchem oporu.
W 1943 roku został aresztowany i wywieziony do obozu Auschwitz, a stamtąd trafił do Groß-Rosen i Buchenwaldu. Jego odwaga i determinacja doprowadziły go do ucieczki z transportu do Dachau, co zaowocowało powrotem do Polski w lipcu 1945 roku.
W latach 1945–1950 pracował w Warszawie, zatrudniając się w Polskich Kolejach Państwowych oraz w Spółdzielni Rymarskiej „Równość”. Następnie powrócił na obszar Zagłębia Dąbrowskiego, gdzie wykonał kilka zawodów. W latach 1952–1958 był pracownikiem Huty „Milowice”. Po reorganizacji tej firmy ,,Milowice” przeszedł do Kopalni Węgla Kamiennego „Czeladź”, gdzie pracował jako cieśla górniczy.
W 1947 roku dołączył do Polskiej Partii Robotniczej, a rok później wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W swoim życiu politycznym pełnił ważne funkcje, w tym I sekretarza organizacji partyjnej w Spółdzielni „Równość” oraz przewodniczącego Rady Oddziałowej Związku Zawodowego w Hucie „Milowice”. Był również sekretarzem oddziałowej organizacji partyjnej i członkiem plenum komitetu zakładowego PZPR w KWK „Czeladź”. Angażował się również w działalność Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej.
W 1965 roku uzyskał mandat posła na Sejm PRL z okręgu Sosnowiec, gdzie zasiadał w Komisji Zdrowia i Kultury Fizycznej. Jego życie prywatne również wypełnione było ważnymi momentami. W 1996 roku, razem z żoną Lucyną, odznaczeni zostali Medalem za Długoletnie Pożycie Małżeńskie.
Ostatecznie zmarł, a jego ostatnie miejsce spoczywania znajduje się na cmentarzu przy kościele pw. Matki Boskiej Bolesnej w Czeladzi-Piaskach, gdzie pochowany jest w sektorze D3, w rzędzie 1, pod numerem 14.
Przypisy
- Informacje w serwisie Grobonet
- M.P. z 1996 r. nr 31, poz. 321
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Andrzej Szarawarski | Borys Budka | Stefan Knapik (komunista) | Małgorzata Ochęduszko-Ludwik | Kacper Garlewicz | Jarosław Gonciarz | Waldemar Andzel | Jarosław Wartak | Mirosław Nowakowski | Krzysztof Bojko | Władysław Wieczorek (dyplomata) | Marek Mrozowski | Antoni Rączaszek | Radosław Baran (samorządowiec) | Teresa Jasztal | Sykstus Olesik | Ryszard Zając | Monika Rosa | Aleksandra Gajewska (ur. 1971)Oceń: Henryk Ziętek