Władysław Wieczorek, polski dyplomata, przyszedł na świat 13 lutego 1929 roku w Czeladzi. Jego kariera dyplomatyczna obejmowała wiele znaczących momentów, w tym okres, w którym pełnił funkcję chargé d’affaires na Cyprze w latach 1978–1981.
Po zakończeniu swojej misji dyplomatycznej Władysław Wieczorek zmarł po roku 1983, pozostawiając po sobie ślad w historii polskiej dyplomacji.
Życiorys
Władysław Wieczorek urodził się jako syn Teodora i Józefy. Do momentu wybuchu II wojny światowej uczęszczał do szkoły powszechnej, gdzie ukończył trzy klasy. W trakcie niemieckiej okupacji zaangażował się w pracę w firmie instalacyjno-wodociągowej, a także w hucie Sosnowiec. W 1942 roku doświadczył brutalności wojny, kiedy to został ujęty w łapance w Tarnowskich Górach; jego los na około pół roku zaprowadził go do obozu w Jaworznie.
Po zakończeniu działań wojennych Wieczorek kontynuował edukację w gimnazjum w Sosnowcu, a w 1947 roku pomyślnie zdał małą maturę. Wkrótce potem podjął naukę w Oficerskiej Szkole Lotniczo-Technicznej, lecz po roku zdecydował się na rezygnację. Jego edukacyjne ambicje zrealizował w Szkole Głównej Służby Zagranicznej w Warszawie, gdzie w 1953 roku uzyskał tytuł licencjata.
W latach 1958-1961 poszerzał swoje umiejętności na Wydziale Handlu Zagranicznego Szkoły Głównej Planowania i Statystyki, a studia te zakończył dyplomem magisterskim w grudniu 1962 roku. Dodatkowo, zrealizował podyplomowe studium w zakresie służby zagranicznej na Wydziale Nauk Społecznych Wyższej Szkoły Nauk Społecznych przy KC PZPR, zdobywając świadectwo ukończenia w czerwcu 1974 roku.
Wieczorek rozpoczął karierę zawodową w Ministerstwie Spraw Zagranicznych w lutym 1954 roku, szybko awansując od stanowiska radcy do radcy ministra. Jego ścieżka zawodowa obejmowała placówki dyplomatyczne w Dżakarcie (1956-1958), Nowym Delhi (1960-1963) oraz Kabulu (1966-1969). W latach 1971-1972 był członkiem delegacji do Międzynarodowej Komisji Nadzoru i Kontroli w Sajgonie, natomiast w okresie od czerwca do grudnia 1974 roku pełnił rolę zastępcy dowódcy oraz starszego doradcy do spraw prawno-międzynarodowych Polskiej Wojskowej Jednostki Specjalnej podczas działań ONZ na Bliskim Wschodzie. W latach 1978-1981, jako radca, reprezentował Polskę w Ambasadzie w Nikozji, pełniąc funkcję chargé d’affaires.
W 1955 roku Wieczorek wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, gdzie obejmował różne funkcje w strukturach partyjnych, w tym I sekretarza podstawowej organizacji przy Ambasadzie w Kabulu oraz członka egzekutywy POP przy Międzynarodowej Komisji Nadzoru i Kontroli w Wietnamie. Jego kariera w partii zakończyła się w 1983 roku, kiedy został wydalony.
W 1955 roku, za swoje zasługi w obszarze administracji państwowej, został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi.
Przypisy
- a b c d Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL, Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [dostęp 07.07.2023 r.]
- Uchwała Rady Państwa z dnia 02.07.1955 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1955 r. nr 89, poz. 1079).
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Henryk Ziętek | Andrzej Szarawarski | Borys Budka | Stefan Knapik (komunista) | Małgorzata Ochęduszko-Ludwik | Kacper Garlewicz | Jarosław Gonciarz | Waldemar Andzel | Jarosław Wartak | Mirosław Nowakowski | Marek Mrozowski | Antoni Rączaszek | Radosław Baran (samorządowiec) | Teresa Jasztal | Sykstus Olesik | Ryszard Zając | Monika Rosa | Aleksandra Gajewska (ur. 1971) | Krzysztof BojkoOceń: Władysław Wieczorek (dyplomata)