Bożenna Zofia Rażniewska, znana również pod pseudonimem Kuba, to postać, która na stałe wpisała się w historię Polski. Urodziła się 23 marca 1925 roku w Czeladzi, a zmarła tragicznie 14 września 1944 roku w Warszawie. Była harcerką zespołu Szarych Szeregów, organizacji młodzieżowej, tak istotnej w kontekście II wojny światowej.
Rażniewska wzięła aktywny udział w powstaniu warszawskim, gdzie jej działania i odwaga przyczyniły się do walki o wolność stolicy. Jej życie i poświęcenie stanowią wzór dla przyszłych pokoleń, przypominając o heroizmie młodych ludzi w trudnych czasach.
Życiorys
Bożenna Rażniewska, córka Józefa Leona Rażniewskiego oraz Jadwigi z Gumińskich, miała niezwykle ważne miejsce w historii Polski, jako działaczka w okresie powstania warszawskiego. Już w młodości kształciła się w miejscowej szkole w Czeladzi, a później kontynuowała naukę w gimnazjum ss. urszulanek w Tarnowie. Od 1939 roku osiedliła się w Krakowie, gdzie zmienił się jej los.
W 1940 roku, jej ojciec, pełniący funkcję dyrektora kopalń „Mars“, „Jowisz” i „Saturn”, został uwięziony przez niemieckiego okupanta i umieszczony w brutalnym obozie koncentracyjnym w Dachau, gdzie zmarł w 1941 roku. Po zakończeniu czterech klas gimnazjum, Bożenna zdecydowała się przerwać naukę i przeprowadziła się do Warszawy za matką. Tam podjęła pracę w fabryce konfekcyjnej „Attoza” oraz kontynuowała naukę w szkole chemicznej przy ul. Hożej.
Równocześnie, Bożenna uczyła się do matury na tajnych kompletach, które miały miejsce w liceum ogólnokształcącym, występując w roli łączniczki w Szarych Szeregach, w żeńskiej drużynie „Grupa Wykonawcza”. W dniu 1 sierpnia 1944 roku, tuż przed godziną „W”, dotarła na punkt zbiórki znajdujący się przy ul. Świętokrzyskiej 18, wkrótce potem rozpoczęła służbę łączniczki w 165. plutonie 2. kompanii „Szare Szeregi”, należącej do batalionu „Kiliński” Armii Krajowej.
W trakcie powstania brała aktywny udział w wielu operacjach, w tym w ataku na Pocztę Główną, zlokalizowaną w pobliżu placu Powstańców Warszawy. Podczas tych wydarzeń została ranna w udo, co jednak nie zatrzymało jej zaangażowania w walkę o wolność. Uczestniczyła także w akcjach, które miały na celu zdobycie PAST-y przy ul. Zielnej 37/39, gdzie jako łączniczka wykonywała zadania również sanitarne, w tym wydobywała rannych i przenosiła ich do szpitali.
We wrześniu 1944 roku, ciężko chora, przebywała w szpitalu powstańczym przy ul. Hożej 13. Tam niestety zmarła 14 września 1944 roku. Spoczywa na cmentarzu Powstańców Warszawy (kwatera 19), na którym widnieje jedynie napis: Bożena Raźniewska lat 19. Jej symboliczny grób można odnaleźć na cmentarzu Wojskowym na Powązkach, w sektorze żołnierzy 2. kompanii batalionu „Kiliński”.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Stanisław Zarychta | Jerzy Bitschan | Włodzimierz Potasiński | Franciszek Herchold | Stanisław Panek (partyzant) | Jerzy Machura | Maciej SiudakOceń: Bożenna Rażniewska