Krzysztof Łakomik

---

Życiorys

Krzysztof Łakomik, utalentowany aktor, swój rozwój artystyczny rozpoczął w rodzinnym mieście, gdzie ukończył liceum im. Marii Skłodowskiej-Curie. W trakcie nauki w tej szkole, aktywnie uczestniczył w grupie aktorskiej, co pozwoliło mu rozwijać swoje pasje teatralne. Jako uczeń w klasie o profilu humanistycznym, zdobył solidne podstawy, które później zaowocowały w jego karierze. Po zdaniu matury, złożył swoje aplikacje na kierunki dotyczące prawa oraz sztuki teatralnej.

Udało mu się dostać do Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie, którą ukończył w 1984 roku. Po zdobyciu dyplomu, spędził rok, angażując się w wiele produkcji Teatru Dramatycznego w Wałbrzychu, gdzie zdobywał cenne doświadczenie sceniczne.

Od momentu powstania Teatru im. St. I. Witkiewicza w Zakopanem w 1985 roku, Łakomik jest jego stałym członkiem, gdzie regularnie wciela się w różne role. Nie tylko on, ale również jego syn, Piotr Łakomik, ma szansę występować w tym teatraze, kontynuując rodzinną tradycję teatralną.

Sztuki teatralne i filmy

Większe role w Teatrze im. St. I. Witkiewicza

Krzysztof Łakomik ma na swoim koncie wiele niezwykłych ról, które ubogaciły repertuar Teatru im. St. I. Witkiewicza. Jego wystąpienia obejmują szereg znakomitych postaci i adaptacji literackich. W 1985 roku zagrał Efemera Typowicza w „Witkacy-Autoparodia” Witkacego oraz Basilio w „Życie jest snem” Calderona. Rola Fausta w „Dr Faustus” Marlowe’a, którą zrealizował w 1986 roku, z pewnością zapisała się w pamięci widzów.

W tym samym roku artysta zaprezentował również swoją interpretację Świata w „Wielkim teatrze świata” Calderona. Następnie, w 1987 roku, zachwycił publiczność jako Abelard w „Sic et non” Duncana oraz jako Melquiades w „Macondo, Macondo…” w oparciu o „100 lat samotności” Marqueza.

Rok 1989 przyniósł kolejne przełomowe role: Jakub w „Jak wam się podoba” Shakespeare’a i Herod w „Benedictus” na podstawie „Salome” Wilde’a. W 1991 roku ucieleśnił postać Schigolcha w „Puszce Pandory” Wedekinda oraz zagrał Pana K-skiego w „Samotnym wieczorze”, zainspirowanym dziełami Przybory i Wasowskiego.

Artysta nieprzerwanie zaskakiwał swoimi umiejętnościami w kolejnych latach, realizując role takie jak Anioł Stróż w „Kain” Byrona czy Ślepy w „Pieśni Abelone” Rilke’go w 1992 roku. Można go również było zobaczyć jako Ryszarda III w „Wyzwoleniu – Nowym” Witkacego oraz jako Johna Smitha w „Ratuj się kto może” Cooneya w 1993 roku.

W 1995 roku wystąpił w roli Jajecznicy w „Ożenku” Gogola oraz Hale’a w „Czarownicach z Salem” Millera. Z kolei w 1996 roku pojawił się na scenie jako Aktor w „Bogu” Allena. Dwa lata później mogliśmy podziwiać go jako Kleanta w „Tartuffe” na podstawie „Świętoszka” Moliera oraz w roli Noego w „Arce Noego”.

Rok 1999 okazał się intensywny dla artysty, z wieloma znaczącymi rolami, w tym Caliguli w „Caliguli”. Kontynuował swoją działalność teatralną, biorąc udział w adaptacjach, takich jak „Czarodziejska góra” Manna w 2001 roku czy „Dżuma” w 2003 roku, gdzie grał Dr. Bernarda Rieux. Jego kariera nabrała jeszcze większego tempa w kolejnych latach.

Łakomik z sukcesem wcielił się w wiele postaci, takich jak Valerio w „Szach mat” (2004) czy Kazimierz w „Śniegu” (2006). Jego różnorodność ról, w tym stary w „Czarnym punkcie” (2006), a także Prokurator i inni w „Barabaszu” (2008) oraz Antoni S. w „Antoni S., czyli Wieża Babel” (2008) tylko potwierdzają jego znakomite umiejętności aktorskie. Do 2012 roku wystąpił jeszcze m.in. jako Apro, Tebandro oraz żołnierz rzymski w „Na niby – naprawdę”.

Role w filmach

Nie tylko na scenie, ale również w kinie Krzysztof Łakomik zyskał uznanie. Jego filmografia obejmuje m.in. „Pannę z mokrą głową” z 1994 roku, w której zagrał w dwóch odcinkach. W 2002 roku widzowie mogli go zobaczyć w produkcji „Yyyreek!!! Kosmiczna nominacja”. Kolejnym filmem, w którym się pojawił, był „Żurek” z 2003 roku, a następnie „Tyle wody koło domu” z 2009 roku.

Dodatkowo warto wspomnieć, że Łakomik użyczył swojego głosu postaci w animowanym serialu „Księżycowy Jim”, który był emitowany w latach 2005-2007, co także świadczy o jego wszechstronności jako artysty.

Nagrody

W 2010 roku Krzysztof Łakomik otrzymał prestiżowe wyróżnienie, jakie przyznał mu Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Został odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, co podkreśla jego wkład w rozwój polskiej kultury.

Dyrektor Teatru Witkacego Andrzej Dziuk, w towarzystwie swojego zespołu, również zdobył uznanie, otrzymując nagrodę im. Konrada Swinarskiego, przyznaną przez miesięcznik „Teatr”. Wyróżnienie to dotyczyło sezonu 1986/1987 i odnosiło się do ich wkładu w tworzenie oraz działalność artystyczną Teatru im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Zakopanem.

---

Oceń: Krzysztof Łakomik

---